امسال نوروز حال و هوای دیگری دارد. همزمان با عطر دل انگیز بهار طبیعت، از کوچه پس کوچه های مدینةالنبی(ص) شمیم روحبخش یاس به مشام می رسد.

نوروز امسال یاسی رنگ است اما از نوع کبودش! آداب پاسداشت نوروز امسال همان آداب قبلی است اما از جنس مرغوبش.

امسال باید در عیادت از بیماران و آنانی که در اوج غربت با بیماری دست و پنجه نرم می کنند، سری هم به خانه ی امیر مظلوم مدینه بزنیم و برای شفای بیمار غریبش دعا کنیم.

در دید و بازدید نوروز امسال باید همزمان هم به فکر اقربای خود باشیم و هم ذوی القربای پیامبر تا اجر رسالتش را به وسع ناچیز خود ادا نماییم.

دعای لحظه ی تحویل سال امسالمان باید متفاوت باشد، هم یا مقلب القلوب بخوانیم و هم اللهم صل علی فاطمة و ابیها...

نوروز امسال نو فاطمیه ای است برای دل های عاشق.

زنانمان باید ارثیه ی ماندگار حضرت یاس، چادر، را سرفرازتر از همیشه و به عنوان جامه ی افتخار بر سر کنند و گره معجرهایشان را محکمتر از قبل نمایند که بضعةالنبی(ص) اینگونه رهروی را می پسندد. 

 مردانمان باید همچون پروانه ای گرداگرد مولای مدینه را بگیرند و هم او را در عزای دار و ندارش یاری رسانند و هم از او برای پاسداری از ارث علی(ع)، غیرت مردانه، یاری بگیرند. باید بدانیم که در عبور از شلوغی های کوچه بازار، باید آنقدر نسبت به خواهران دینی خود غیرت به خرج دهیم که حتی در اوج ازدحام هم شانه ی نامحرمی به نامحرم دیگر نخورد که مورد نهیب حضرت قرار نگیریم. 

 نوروز امسال نوروز فاطمی است و اگر بتوانیم حقیقت آن را درک و در اجرای آن موفق باشیم قطعا از همه ی بحرانها حتی از نوع اقتصادی آن هم به سهولت عبور خواهیم کرد و حماسه خواهیم ساخت، حماسه اقتصادی.

می گویید چگونه؟ مگر داستان روزه گرفتن اهل بیت(ع) علی(ع) را یادمان رفته است که در طی سه روز، افطارشان نصیب مسکین و درراه مانده و گرسنه و... شد؟ پس می توان فاطمی و علوی زیست و حتی در اوج گرسنگی ظاهری، به یکدیگر مدد رساند و این، تنها یکی از راهکاری عملی نشان داده شده از رفتار اهل بیت(ع) است که طی آن، همه ی آحاد جامعه در مسایل اقتصادی کمک یکدیگر شوند، که اگر چنین شود، چه شود...

 و نوروز امسال را باید برای فرصتی مغتنم برای برپایی محافل پرشور عاشقی برای بانوی دوعالم و تسلی دادن به صاحب عزا، حضرت ولیعصر(س)، این حقیقت اصلی بهار دانست تا با تاسی از سبک زندگی اسلامی ام ابیها، بتوانیم در یاری از ولایت تا پای جان و آخرین نفس ها و قطرات خون وجود، بایستیم و پا پس نکشیم.

(یادداشتی از میثم نادی)

هزار شکر که تا چند سال عیدم را                              برای مادرت از ابتدا سیه پوشم